Zo, de eerste week op de Waddenzee is weer begonnen. Hierna zullen we nog 8 weken op de Waddenzee te vinden zijn: doordeweeks slapen we lekker op zee, en in de weekenden gewoon thuis.
Het schip, waar we al jaren mee gevaren hebben, is deze winter helemaal verbouwd, dus we kregen natuurlijk eerst even een rondleiding. Het lijkt wel een drijvend hotel nu! Met als grootste verandering: de vrouwenhut. Want we hebben nóg een primeur: voor het eerst in de historie van de Imares-schelpdiersurveys zijn er drie vrouwen aan boord (van de 7 man totaal). Drie! Die arme bemanning moet wel even wennen hoor, want vrouwen op een vissersschip is nog steeds niet heel gebruikelijk, hoewel het in het onderzoek al wat vaker voorkomt.

We beginnen deze surveys met het inlopen van mosselbanken: een paar uur voor laag water worden we met een klein bootje op een droogvallende plaat afgezet. Iedereen loopt om zijn of haar mosselbank heen en noteert wat hij ziet. Aan boord worden de banken meteen in ArcGis, een kaart-programma, ingetekend; hier zal ik volgende keer wat dieper op ingaan.

Deze week is het 's morgens heel vroeg laag water, dus zodra de zon op is, staan wij op de plaat. Zo kunnen we optimaal gebruik maken van het lage tij. Ook bij het lage water 's avonds gaan we nog een keer de plaat op.

Aangezien het de eerste week is, is het weer even wennen. Je zit toch 24 uur per dag op elkaars lip, de wekker staat om 5 uur en 's avonds moeten we vaak tot een uur of 12 nog even varen. En als dan de allereerste bank van het seizoen ook nog een flink slikkige blijkt te zijn, ben ik blij wanneer ik 's avonds lekker m'n bedje op kan zoeken. Dat wil zeggen: m'n matrasje op de grond in de stuurhut. Want net zoals de bemanning is ook de nieuwe accomodatie niet ingesteld op zóveel vrouwen. Ik vind het niet erg hoor. Dit is jarenlang m'n privé-suite met uitzicht op zee geweest, dus ik slaap weer als een roosje. En wat is nu mooier dan wakker worden en vanuit je bed de zon zien opkomen boven zee...?