woensdag 29 mei 2013

De SAR-helicopter op visite

De SAR-helicopter op visite
Inmiddels zijn we alweer twee weekjes en een heleboel monsterpunten verder. Om precies te zijn 320 in 7 dagen. En het gaat als een zonnetje. Ik zal het wel even afkloppen natuurlijk, want het zal niet de eerste keer zijn dat een monstertuig afbreekt of een motor niet meer wilt starten, maar tot nu toe mogen we niet klagen!
Afgelopen week was wel weer een flinke. We hadden twee keer per dag hoog water (overdag), dus dat betekent vroeg beginnen en laat klaar en als we mazzel hadden, konden we tussendoor even uurtje liggen. Maar ja, dan moet er geblogd worden!
Deze week hadden we een bijzonder bezoekje. Toen het heel even tussen het slechte weer door rustig was, zagen we in de verte een SAR-helicopter. En die kwam wel heel dichtbij! Of ze ons schip konden gebruiken voor een oefening... Zo, dat was even spectaculair! Een mooi gezicht, zo'n grote SAR-helicopter (Search And Rescue) op nog geen 10meter afstand. Maar we konden maar beter niet te dichtbij staan, want dan werd je helemaal doorweekt van het opspattende water :-)
En toen weer snel aan het werk, want er moest nog heel veel uitgezocht worden! We hadden zelfs een dag dat we maar tot 15.00 uur door konden monsteren, maar dat we 's avonds om 21.00 uur pas klaar waren met uitzoeken, meten en wegen. Gelukkig stonden de patatjes en de frikandelletjes ons daarna al op te wachten. En als je dan de volgende ochtend pas om 6.15 de wekker hoeft te zetten (in tegenstelling tot de rest van de week; toen was het steeds 5.15), denk je toch even: he, lekker, uitslapen!!
Even uitrusten op het anker...

 


Kokkels; de doelsoort van deze survey

zaterdag 11 mei 2013

Monsteren in het zonnetje

Deze week was een belangrijke week, want de projectleider, Karin Troost, ging mee! Dus we moesten natuurlijk een beetje indruk maken...
En dat begon al goed: toen we vlak voor Amsterdam reden, haalden we ineens een rij Audi's in. Met AA-nummerborden... En jawel! Daar zaten gewoon Beatrix, Willem Alexander en Maxima in! En de koning zwaaide zelfs even naar ons. Als dat geen indruk maken is...

Vorige week hebben we de beslissing genomen om van het oostelijk Wad terug te varen naar het westelijk Wad. Het oostelijk Wad is wel heel mooi, met z'n geulen en droogvallende platen, maar je hebt er ook veel water nodig om te monsteren en om te varen. Maar als er oostenwind staat, loopt de Waddenzee als het ware 'leeg' richting zee en is er weinig water. Dit hadden we vorige week: er was 60 cm verlaging! En bij een waterstand van 110cm scheelt dat dus een slok op een Berenburg.
Varen door de smalle geulen van het oostelijk Wad


BBQ-en met op de achtergrond de zojuist ingelopen oesterbank
Het westelijk gedeelte van de Waddenzee is over het algemeen dieper. Hier liggen ook de percelen van de mosselvissers en de meeste MZI's (mosselzaadinvang-installaties).  We hoeven hier dus minder rekening te houden met het getij en kunnen daarom flink lange dagen maken. Maar met het zonnetje erbij is dat helemaal niet erg! Zelfs het lopen door de slik wordt een stuk aangenamer met een zonnetje erbij... En wanneer we helemaal bezweet, uitgeput en hongerig aan boord stappen, liggen de worstjes al op de bbq te wachten! Dat hebben we wel verdiend en het smaakt heeerlijk. Zo lijkt het bijna wel vakantie (maar dat zeg ik natuurlijk niet hardop). Helaas gaat een paar uur later het anker weer op en monsteren we door tot 23u 's avonds. Maar dat kunnen we wel aan met die speklappen en hamburgers in onze maag!


Dit jaar ga ik zelf ook af en toe mee monsteren in het kleine bootje (zie: http://schelpdiersurveywaddenzee.blogspot.nl/2013/04/werkwijze-kokkelsurvey.html)
Voorgaande jaren bleef ik meestal aan boord om de administratie te doen en deden de sterke mannen dit werk (nog iets wat ik liever niet hardop zeg, want dan gaan ze naast hun schoenen lopen, maar voor dit zware werk heb ik toch echt sterke mannen nodig!), maar dit jaar probeer ik zelf wat vaker mee te gaan.
We vertrekken om monsters te nemen met het kokkelschepje

Met mooi weer is het echt prachtig: we varen rustig met z'n tweeën van punt naar punt en nemen de monsters. Tussendoor dobberen we in het zonnetje en komt er zelfs even een zeehondje nieuwsgierig koekeloeren... Maar zodra het waait en er golven staan is het echt afzien! Het is lastig je evenwicht houden tijdens het monsteren en tijdens het varen vlieg je bijna het bootje uit. Gelukkig hadden we nog niet gegeten, anders was de gehaktbal er zo weer uitgestuiterd. En met de blauwe plekken op je billen leer je ook wel leven...

woensdag 1 mei 2013

Kroningsdag 2013

Vandaag was voor ons eigenlijk een hele normale werkdag. We werden 's morgens vroeg op de plaat bij Simonszand (ten oosten van Schiermonnikoog) afgezet om tijdens een tochtje van elk zo'n 6km wat hele hoge monsterpunten te voet te nemen. Collega Marnix Poelman zag daar het bewijs van hoe dynamisch een gebied als de Waddenzee kan zijn: waar we twee jaar geleden nog makkelijk konden lopen, liep nu een geul van bijna 12m diep! Op het kaartje is dat te zien in het midden onder Simonszand: die drie groene punten lagen nu diep in het water!
Onder Simonszand zijn twee geulen samengekomen

Er zat voor Marnix dus niets anders op dan maar wachten totdat hij opgehaald werd. Gelukkig had hij gezelschap van maar liefst 16 zeehonden die zijn gele regenjas nieuwsgierig volgden vanaf het water... Een supermooi gezicht!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Alsof Willem Alexander het expres zo gepland had, viel de kroonswisseling precies tussen laag en hoog water in. Die konden we dus mooi kijken. Helaas was het tijdens de blauwe jurk van Maxima nét hoog water, dus toen zaten wij met onze neus in de kokkels.
Gelukkig hadden we een hele productieve dag en hebben we een heel groot gebied kunnen bemonsteren, dus zaten we niet voor niets tijdens zo'n belangrijke dag op zee. En gelukkig scheen de zon...

Leve de koning!